Archangelica comes from the Greek word “arkhangelos” (=arch-angel), due to the myth that it was the archangel Michael who told of its use as medicine.

From the 10th century on, angelica was cultivated as a vegetable and medicinal plant,[2] and achieved popularity in Scandinavia in the 12th century and is still used today, especially in Sami culture. A flute-like instrument with a clarinet-like sound can be made of its hollow stem. Linnaeus reported that Sami peoples used it in reindeer milk,[citation needed] as it is often used as a flavoring agent.

In 1602, angelica was introduced in Niort, which had just been ravaged by the plague.[dubious – discuss] It is used to flavor liqueurs or aquavits, (e.g., Chartreuse, Bénédictine, Vermouth, and Dubonnet), omelettes and trout, and as jam. The long bright-green stems are also candied and used as decoration.

Angelica is unique amongst the Umbelliferae for its pervading aromatic odor, a pleasant perfume entirely different from fennel, parsley, anise, caraway, or chervil. It has been compared to musk and to juniper. Even the roots are fragrant, and form one of the principal aromatics of European growth – the other parts of the plant have the same flavor, but their active principles are considered more perishable.

The fruits are tiny mericarps and are used in the production of absinthe and other alcoholic drinks.[3] Seeds of a Persian spice plant known as Golpar (Heracleum persicum) are often labeled as “angelica seeds”.

Angelica archangelica roots have been used in the traditional Austrian medicine internally as tea or tincture for treatment of disorders of the gastrointestinal tract, respiratory tract, nervous system, and also against fever, infections, and flu.[4]

John Gerard’s Herball praises the plant and states that “it cureth the bitings of mad dogs and all other venomous beasts.”

Η Αγγελικη (Angelica Archangelica) είναι ένα ψηλό αρωματικό φυτό με μεγάλα λευκά άνθη που ευδοκιμεί σε ολόκληρο το Βόρειο Ημισφαίριο. Είναι ένα βότανο με δυνατό άρωμα που χρησιμοποιείται πέρα από την βοτανοθεραπεία και για την παρασκευή αλκοολούχων ποτών αλλά και στη ζαχαροπλαστική. Υπάρχουν διάφορες ποικιλίες Αγγελικής. Η άγρια φυτρώνει δίπλα σε ρυάκια και τη βρίσκουμε σε πολλές περιοχές της Ελλάδας, ενώ η ήρεμη μπορεί να αναπτυχθεί και σε μεγάλη γλάστρα, δίνοντάς μας έτσι τη δυνατότητα να την καλλιεργήσουμε ακόμη και στο μπαλκόνι του σπιτιού μας. Πρόκειται για ένα όμορφο πλατύφυλλο θάμνο (ή μικρό δέντρο) που μπορεί να φτάσει τα 4.6 μέτρα ύψος και περίπου το ίδιο σε πλάτος. Γενικά ψηλώνει στη σκιά ενώ αυτά που μεγαλώνουν με πλήρη ηλιοφάνεια γίνονται πιο μαζεμένα. Και στις δύο περιπτώσεις το φυτό παίρνει μια κατακόρυφη στρογγυλεμένη μορφή με κλαδιά που εκτείνονται ακτινοειδώς γύρω από τον κάθε μίσχο. Χρήσιμα μέρη του φυτού είναι οι ρίζες, οι μίσχοι και οι σπόροι.

Το βότανο αυτό λέγεται ότι ονομάστηκε έτσι επειδή o Αρχάγγελος Μιχαήλ παρουσιάστηκε κάποτε σ’ ένα μοναχό και του αποκάλυψε τις φαρμακευτικές του ιδιότητες αφού όπως του είπε θεράπευε την πανούκλα. Από τότε πίστευαν πως η αγγελική προστάτευε από το κακό και τις λοιμώδεις νόσους και ανθίζει στη γιορτή του Αρχαγγέλου. Ο διάσημος βοτανολόγος –αστρολόγος του 17ου αιώνα Νίκολας Καλπέπερ το συνιστούσε σε διάφορες παθήσεις από το δάγκωμα σκύλου ως την ουρική αρθρίτιδα. Επίσης αυτό το βότανο ήταν αφιερωμένο σε ειδωλολατρικούς θεούς και εμφανιζόταν σε ειδωλολατρικές γιορτές.

Παρόλο που η αρχαγγελική δεν είναι ιδιαίτερα γνωστή, θεωρείται ένα από τα καλύτερα βότανα για να βοηθήσει τον οργανισμό μας να ξεπεράσει διάφορες παθήσεις. Στη σύγχρονη βοτανοθεραπεία χρησιμοποιείτε ως ένα πολύ καλό τονωτικό σε περίπτωση αναιμίας, ατονίας, ενώ θεωρείται οτι δρα και κατά της μελαγχολίας. Επιπλέον πιστεύεται ότι καταπολεμά τους σπασμούς του στομάχου και του εντέρου. Θεωρείται ότι έχει αποχρεμπτικές ιδιότητες, γι’ αυτό χρησιμοποιείται σε βρογχίτιδες, πλευρίτιδες και κρυολογήματα. Επίσης χρησιμοποιείται από τους θεραπευτές ως καταπραϋντική σε περιπτώσεις νευρικού άσθματος αλλά και καρδιοτονωτική. Η αρχαγγελική έχει χρησιμοποιηθεί πολύ στο παρελθόν από γυναίκες αφού υπάρχουν ενδείξεις ότι βοηθά στους πόνους της περιόδου και συμβάλλει στο να διορθωθούν ανωμαλίες της έμμηνου ρήσης. Τέλος θεωρείται επουλωτική και διουρητική.

Το ποδόλουτρο ή το μπάνιο με αγγελική δεν πρέπει να ξεπερνά τα 3 με 4 λεπτά γιατί αλλιώς προκαλεί ερεθισμούς στα μάτια. Ακόμη χρειάζεται να μένετε «πιστοί» στη εκάστοτε δοσολογία καθώς η υπερκατανάλωση μπορεί να προκαλέσει διαταραχές στην πίεση και την αναπνοή. Γενικά προτείνεται η αγωγή να μην ξεπερνά σε διάρκεια τις δύο εβδομάδες. Σε κάθε περίπτωση συμβουλευτείτε τον ειδικό.

Στην περίπτωση που θέλουμε να την καταναλώσουμε ως αφέψημα η διαδικασία είναι η εξής: Βράζουμε ένα κουταλάκι ρίζες η σπόρους για κάθε φλιτζάνι νερό για 10-15 λεπτά, πίνουμε 1 φλιτζάνι 2 φορές την ημέρα και καλό είναι αυτό να γίνεται μετά το φαγητό.

Τα βότανα είναι και πρέπει να αντιμετωπίζονται ως φάρμακα. Στα Sensities δεν υποστηρίζουμε την αυτοθεραπεία και σας προτείνουμε να συμβουλεύεστε πάντοτε το γιατρό σας πριν από τη λήψη τους