Oregano is an important culinary herb, used for the flavour of its leaves, which can be more flavourful when dried than fresh. It has an aromatic, warm, and slightly bitter taste, which can vary in intensity. Good-quality oregano may be strong enough almost to numb the tongue, but cultivars adapted to colder climates often have a lesser flavor. Factors such as climate, season, and soil composition may affect the aromatic oils present, and this effect may be greater than the differences between the various species of plants. Among the chemical compounds contributing to the flavour are carvacrol, thymol, limonene, pinene, ocimene, and caryophyllene.[10]
Oregano’s most prominent modern use is as the staple herb of Italian-American cuisine. Its popularity in the US began when soldiers returning from World War II brought back with them a taste for the “pizza herb”,which had probably been eaten in southern Italy for centuries. There, it is most frequently used with roasted, fried, or grilled vegetables, meat, and fish. Oregano combines well with spicy foods popular in southern Italy. It is less commonly used in the north of the country, as marjoram generally is preferred.
The herb is widely used in cuisines of the Mediterranean Basin, the Philippines, and Latin America.
In Turkish cuisine, oregano is mostly used for flavoring meat, especially for mutton and lamb. In barbecue and kebab restaurants, it can be usually found as a condiment, together with paprika, salt, and pepper.
The dried and ground leaves are most often used in Greece to add flavor to Greek salad, and is usually added to the lemon-olive oil sauce that accompanies fish or meat grills and casseroles.
Oregano is used in the southern Philippines to eliminate the odor of carabao or water buffalo when boiling it, while simultaneously imparting flavor.
Τα ελληνικά βιολογικά βότανα με την επωνυμία «δρόγη» αποτελούν μία συλλογή από 16 είδη αρωματικών φυτών, με απαράμιλλη γεύση, αυθεντικό άρωμα και μοναδικές ευεργετικές ιδιότητες, που προλαμβάνουν και ανακουφίζουν, ως άλλο βάλσαμο, δυσάρεστες σωματικές και ψυχικές καταστάσεις.
Στην αποδεδειγμένη ευεργετική επίδραση των βοτάνων της «δρόγη», συντείνει το γεγονός ότι προσφέρονται όχι τριμμένα αλλά ολόκληρα, φύλλα, άνθη ή ρίζες, χωρίς να υποβαθμίζονται, χωρίς να χάνεται κανένα τους συστατικό στο δρόμο της επεξεργασίας, προς όφελος της γεύσης, του αρώματος και της ουσίας τους.
Σημαντικό κομμάτι της διατήρησης των συστατικών των βοτάνων της «δρόγη» αποτελεί και η συσκευασία, η οποία επιλέχθηκε με ιδιαίτερη προσοχή, ώστε να διατηρεί αναλλοίωτη τη γεύση, το άρωμα και όλες τις πολύτιμες για τον οργανισμό ιδιότητες των βοτάνων. Μέσα σε κάθε συσκευασία υπάρχουν φακελάκια μιας χρήσης, ώστε με μια κούπα και ζεστό νερό να ξεδιπλώνεται το απόσταγμα του κύκλου μιας ζωής, από το σπόρο στο αποξηραμένο τελικό προϊόν.
Ρίγανη Δρόγη Bio – Sensities
Η Ρίγανη, το μοσχοβολιστό φυτό από την οικογένεια της μέντας (Lamiaceae –Χειλανθή) είναι αυτοφυές σε ζεστά κλίματα της δυτικής και νοτιοδυτικής Ευρώπης και της Μεσογείου, φτάνει σε ύψος τα 60εκ., με φύλλα αντικριστά, σε ζεύγη και διαθέτει μικρά λευκά ή μωβ λουλούδια.
Η χρήση της είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη στην ελληνική και ιταλική κουζίνα, ενώ η χαρακτηριστική οσμή και γεύση της είναι απόλυτα συνυφασμένες με την κλασική χωριάτικη σαλάτα και την πίτσα. Οι ιδιότητές της αυτές, που νοστιμίζουν το φαγητό, χάνονται με το μαγείρεμα, γι’ αυτό και θα πρέπει να προστίθεται στο τέλος.
Ανάμεσα στα 256 βότανα που χρησιμοποιούσε ο Ιπποκράτης για θεραπευτικούς σκοπούς ήταν και η Ρίγανη, στην οποία απέδιδε αντισηπτικές ιδιότητες, και την θεωρούσε ιδανική για την αντιμετώπιση στομαχικών διαταραχών και ασθενειών της αναπνευστικής οδού. Η ρίγανη έχει έντονη αντιοξειδωτική δράση, εξαιτίας της υψηλής της περιεκτικότητας σε φαινόλες και φλαβονοειδή, σύμφωνα με τα αποτελέσματα ερευνών σε δοκιμαστικό σωλήνα.
Στις ιατρικές της ενδείξεις, η Ρίγανη αναφέρεται θεραπευτική σε διαταραχές της αναπνευστικής, της γαστρικής οδού και του νευρικού συστήματος είτε λαμβάνεται ως τσάι (έγχυμα, αφέψημα) είτε εξωτερικά, με τη μορφή αλοιφής. Σύμφωνα με δημοσίευμα στο έγκριτο επιστημονικά Pub med, το αιθέριο έλαιο της Ρίγανης είναι πλούσιο σε στοιχεία που δρουν θεραπευτικά στον ανθρώπινο οργανισμό και επιτυγχάνει την υψηλότερη δυνατή αντιοξειδωτική προστασία ως έγχυμα με ζεστό νερό. Στην παραδοσιακή ιατρική, οι γαργάρες με αφέψημα ρίγανης αντιμετωπίζουν αποτελεσματικά τις φλεγμονές των αμυγδαλών, ενώ αν προστεθεί στο νερό του μπάνιου τονώνει και αναζωογονεί!
Το καθένα από τα βιολογικά βότανα της «δρόγη», αποτελεί έναν ξεχωριστό κόσμο χρωμάτων και αρωμάτων, που κρύβει μέσα του τα μυστικά της φύσης, έτοιμα να αποκαλυφθούν σ’ ένα ζεστό φλιτζάνι, ένα κρύο ρόφημα, ένα ευωδιαστό πιάτο, σ’ ένα έλαιο, σε μία αλοιφή.
